Tesbih Yapımı

Bir ibadet eşyası olan tesbih, Allah’ın sıfatlarını tesbih ederken sayı saymak için kullanılan, 33 veya katları kadar tanenin ipe dizilmesiyle meydana gelen halkalara verilen addır. Müslümanlara Budistlerden geldiği düşünülen tesbih, İslam dünyasından da Avrupa’ya yayılmış ve çeşitli inanışlarda da kullanılmıştır.

İslam kültüründe tesbihler,  genellikle 33 ve 99’lu olmakla beraber, 500’lük, 1000’lik tesbihler de yapılmaktadır. Tesbihlerin 33’lük bölümlerini ayıran taneye nişâne;  iki ucu birleştiren uzunca yassı taneye ise imâme denir. Türk - İslâm geleneğinde tesbihlerin kullanımlarına göre padişah, vüzera, vükelâ gibi farklı adlarla anıldığı görülür. Tesbih yapımında mercan, kehribar, zümrüt, yakut gibi taşların yanı sıra gül ağacı, sandal ağacı, kuka vb. gibi ağaçlar, kristal ve nazar boncukları kullanılmaktadır. Osmanlı Dönemi’nde tesbih yapımı en parlak dönemini yaşamış, İstanbul bu sanatın merkezi olmuştur.